İyiliğin bereketi
Bereketin ne olduğunu, iyiliğin paylaştıkça nasıl büyüdüğünü gördüm. Geçen yıllarda kendi geçimini sağlayabilmesi için süt ineği hediye edilen bir yetim ailesini ziyaret ettik...
Savaşın olgunlaştırdığı çocuklar
Abi, tabağı kardeşinin önüne itekledi. Kardeşi pilavdan yerken o etleri ayıkladı ve çaktırmadan kardeşinin önüne koydu. Kendisi yemeğin suyuna banarken kardeşinin eti almasını bekliyor...
“Biz kardeşiz değil mi?”
Ayrılmak üzereyken kızlardan bir tanesi yanıma geldi ve: “Biz kardeşiz değil mi?” diye sordu. Ben de: “Tabii ki, hepiniz benim kardeşimsiniz,” dedim. “O zaman kardeşlerini bırakıp gitme,” dedi.
“İyi ki varsınız!..”
Bir yetim annesinin evine girdiğimizde bana sarıldı ve: “İyi ki varsınız!" deyip üzerimdeki İHH yeleğini öptü.
“Gözümden sakındığım evlatlarım kanlar içinde yatıyordu.”
Yetim Sponsorluk Sistemi’yle destek olduğumuz Filistinli Muhammed Bedran’ın annesi anlatıyor: “Çocuklarımın vücudu yanmış, patlamanın şiddetiyle kemikleri kırılmıştı. Elhamdulillah hepsi yaşıyordu. Ancak en büyük zararı gül yüzlü Muhammedim gördü..."
Bir uyanış hikayesi: Sierra Leone
Çoğunluğu gençlerden oluşan bu mecliste İbrahim ile tanışıyoruz. Müslümanken okuduğu okuldaki Hristiyan arkadaşlarının çabaları neticesinde Hristiyan oluyor. Bir süre sonra rüyasında tekraren gördüğü kelime-i şehadeti telkin eden sesin etkisiyle yeniden Müslüman oluyor.
"Bizi unutmayın, biz buradayız!"
Yetim Dayanışma Günleri kapsamında dünyanın 5 kıtasında faaliyet gösteren ve iyiliklerin filizlenerek yayılması için 25 yıldır çalışan İHH İnsani Yardım Vakfı olarak Ruandalı yetimlerimizin yanındaydık.
Bir yetim hikayesi: Rabiül Hasan
Başkalarından öğrendim hikayesini. Hiç okula gidememiş. Henüz Elif-ba okuyor ve hafız olmak istiyor. Hasan, iki aydır yetimhanede kalıyor.
Yetim coğrafyanın yetim çocukları
“Ben Müslümanım. Ortodoks bir papazın verdiği derse girmem” deyip sınıftan çıkan Bünyamin 9 yaşında bir yetim. Kendisiyle Novi Varoş’ta tanıştık.