1. GÜN

Saat 20.55: Bir arkadaşımla Suriye’den henüz dönmüş, dinlenmeyi planlıyorduk. Fakat bir anda oturduğum yer sallanmaya başladı. Deprem oluyordu. Elazığ’da büyük bir depremin meydana geldiğini daha sonra öğrendik.

Saat 23.00: Hazırlanıp İHH Reyhanlı Lojistik Merkezi'ne indik. Ekipler mobil aşevini, battaniye ve çadır yüklü yardım TIRlarını hazırlamıştı bile. Ekipler bu kadar hızlı hareket kabiliyetine sahip olduğu için mutlu oldum. Bir taraftan acil yardım çalışmaları yapılırken diğer taraftan da İHH Arama Kurtarma Ekipleri'nin bölgeye çoktan ulaştığı haberi geliyordu.

Saat 01.00: Reyhanlı Lojistik Merkezi'nden hareket eden TIRlardan birine atladım. Şu an bölgeye yardım ulaştırmaya gidiyorum. Şoför 7-8 saat süreceğini söylüyor. Önümüzde mobil aşevi var. Deprem mağdurlarına umut olacak. Sıcak yemek yiyebilecekler. Bizim yükümüz ise çadır ve battaniye. Hava çok soğuk. Bir an önce bölgeye ulaşmalıyız. Bunun için var gücümüzle uğraşıyoruz. 

Saat 08.40: Hala yoldayız. Hava çok soğuk ve uykusuzum. Suriye’den geleli 3-4 saat olmamıştı ki yola düştük. Fakat bir an önce Elazığ’a varmalıyız. Bir saatlik yolumuz kaldı. Bölgede yiyeceğe ihtiyaç var. Aşevi ve gıda dolu yardım TIRlarımız bu ihtiyacı giderecek. 

 

Saat 10.00: Elazığ’a vardık. Arama kurtarma ekibi ile buluştuk. TIRlarla getirdiğimiz acil yaşam malzemelerini boşaltıyoruz; bunların içinde bakliyat, içecek, çadır ve battaniye gibi malzemeler var. Birazdan aşevinin oraya geçeceğiz. Yemek yapımına başlanıyor. Yolda depremzede Birsen Abla ile karşılaştım. Eve giremediğini söyledi. Korkuyormuş. İnsanlar korkudan arabalarda bekliyor. 

Saat 11.30: Sürsürü’de bulunan enkaza geldim. İki bina çökmüş. Zor bir enkaz. Çalışmalar ağır ilerliyor bundan dolayı. Diğer tarafta çadır kurumu yapılıyor. Bu enkazda onlarca kişi olduğu söyleniyor.

 

Saat 11.57: Enkazda ses dinleme yapılıyor. Çevredeki insanlar uzaklaştırıldı. Sessizlik lazım. Yaklaşık bir saattir “sesimi duyan var mı?” diye arama yapılıyor. Ama maalesef sonuç pek umut verici degil. 

Saat 14.11: Depremzedelere kapılarını açmış bir otelin içerisindeyim. Kimisi evinden çıkarken hiçbir şey alamamış, kimisi muhabbet kuşlarını geride bırakmak istememiş. Ortamda dikkat çeken bir şey var: Telefon. Herkes telefonla sevdikleri ile konuşuyor. Teyzenin birine kulak veriyorum: “Yok yok, iyiyim. Fatih işe gitti. Gelini, babasının yanına gönderdik. İyiyim, iyiyim çok şükür. Hadi Allah’a emanet ol. Aradığın için teşekkür ederim.”

Saat 17.46: Çalışmalar devam ediyor. Bugün iki kişi canlı olarak çıkarıldı. Şükrediyoruz. Enkazdan çıkan malzemeler bir köşeye yığılıyor. Enkazda evi olan sakinlerden biri eşyaları karıştırdı ve deri montunu buldu. “Bütün eşyalar benim ama şimdilik sadece deri montumu alsam yeter. Rüyasını gördüm bu depremin iki gün önce. Oğlumun yanında kalıyorum yoksa ben de enkaz altında kalabilirdim” diyor Cavit Abi.

Saat 18.00: Sabahtan bu yana enkazın etrafında dolaşan siyah bereli 45 yaşlarında biri dikkatimi çekti. Yanına gittim. Sesi kısıldığı için duymakta zorlanıyorum. Turgut Abi. Deprem olurken namaz kılıyormuş. Kapıyı zorlayarak açmış. Kendisi dışarı çıkabilmiş. İçeride hanımı ve beşinci sınıfa giden oğlu kalmış. Umudu hala var. Çıkarılmalarını bekliyor. Çalışmalar devam ediyor. Depremin üzerinden 21 saat geçti.

 

Bugün depremin ilk günü. Herkes elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışırken depremzedeler de olayın etkisinden kurtulmaya çalışıyor. Sahada AFAD, Kızılay, UMKE, İHH gibi kurumlar koordineli olarak çalışıyor. Bazı bölgelere çadır kurulumları tamamlandı. Aşevleri çalışmaya devam ediyor. Devlet ve sivil toplum kuruluşları canhıraş bir şekilde halkın yarasını sarmaya çalışıyor. Bölgede sessiz bekleyiş de sürüyor. Bu bir sessiz bekleyiş çünkü enkaz altından gelebilecek cılız bir ses dahi duyulmaya çalışılıyor. 

2. GÜN

Sabah 9.20: Tekrar enkaza gidiyoruz. Arabada arama kurtarma ekibinden 20 kişi var. Birbirlerine serzenişte bulunuyorlar. Konu sosyal medyada yapılan algılar. Hikmet Abi: “Enkazın üzerindeyim, aşağı insem vakit kaybedeceğim. Simit istiyorum. Oraya bir şeyler yemek için gelmişim gibi fotoğraf görüyorum. İnsanlar hakikati bilmeden kötü şeyler söylüyor. Ben öğretmenim ve gönüllü olarak yapıyorum bu işi. Ama söylenenler beni üzüyor” diyor. 

Saat 10.43: 30 yaşlarında bir genç geldi ve annesinin içeride olduğunu söyledi. Yetkililere haber verdim. Çalışma bir dakika boyunca durdu. Enkaz altındaki annesinin telefonunun ilk gün çalmadığını fakat şu an çaldığını söyledi. Ses dinledik fakat telefon sesini duyamadık. Onu teselli etmeye çalışıyorum. Arama kurtarma çalışmalarıysa halen devam ediyor. 

Saat 12.53: Arama kurtarma çalışmaları büyük oranda tamamlandı. Takriben yarına kadar hepsi bitmiş olur. Turgut Abi dünden bu yana enkazdan çıkacak eşi ve oğlunu beklemeye devam ediyor. İçeriden canlı çıkmaları herkesin en çok umduğu şey. 

Saat 17.03: Turgut Abi’nin bekleyişi son buldu. Umutla beklediği haber gelmedi. Eşi ve beşinci sınıfa giden oğlu Ömer rahmetli oldu. Geride kendisi ve bir kızı kaldı. 

İkinci gün de bu şekilde son buldu. Çalışmalar sabaha kadar nöbetleşe bir şekilde devam ediyor.

3. GÜN

Saat 5.00: Dinlenmeye çekileli 3-4 saat olmuştu ki çadır kurumu için desteğe ihtiyaç olduğu haberi geldi. Ekipler halinde bölgelere dağıldık. Ben ve beş arkadaş merkezden uzak bir mahalleye gittik. Alana gittiğimde arabalarda ya da camide yatan insanlarla karşılaştım. AFAD’ın ulaştırdığı yaklaşık on adet çadırın kurulumuna başladık.

Saat 9.00: Çekiç sesleri ve halkın meraklı bakışları arasında çadır kurulumuna devam ediyoruz. Hava çok soğuk olduğu için toprak sertleşmiş. Elimdeki çekiçle çadırı yere sabitlemeye çalışıyorum fakat çok zorlanıyorum. Desteğe ihtiyacımız var. Halk hemen yardıma koşuyor. Nihayet çadırların çoğu tamamlandı. Onlarca bölgede ise kurulumlar devam ediyor. Çadırla birlikte battaniye, ısıtıcı, yiyecek ve orada kalacak ailenin durumuna göre acil yaşam malzemeleri de tedarik ediliyor.

Saat 15.18: Arama kurtarma çalışmalarının üçüncü gününde Sürsürü’deki enkazda kalan son kişiye de ulaşıldığı haberi geldi. Maalesef, hayatta değil. 

Saat 18.00: Bölgelerde çadır kurma işlemleri devam ederken aşevi ve gezici ekipler halka yiyecek ulaştırıyor. İHH’nın kurduğu aşevinde günde 3 bin depremzedeye sıcak yemek pişiriliyor. Genç İHH ekipleri depremden etkilenen çocuklarla oyunlar oynayıp psikososyal destek sağlıyor.

Saat 21.00: AFAD ile koordineli bir şekilde çalışmalarına devam eden İHH ekipleri, şimdiye kadar 579 çadır kurdu. Onlarca aile bu çadırlara yerleştirildi. İşlemler sabaha kadar devam edecek.

Üçüncü gün de bu şekilde sona eriyor. Arama kurtarma çalışmaları son buldu fakat halkın yaralarını sarmaya devam ediyoruz. Bu kadar hızlı aksiyon alabilen devlet ve sivil toplum kuruluşları herkesin takdirini kazandı bile. Dakikalar içinde bölgeye ulaştılar. İHH da aşevleri, 500’den fazla arama kurtarma görevlisi ve gönüllüsü, yardım TIRları, çadırlar, battaniyeler, bebek bezleri ve mamalarla bölgeye destekte bulundu. AFAD ile koordineli olarak çalışmalarını yönetti ve yönetmeye devam ediyor. Halkın yaralarını sarmak için burada bekleyecekler, yanlarında olacaklar. Her zaman ihtiyaç sahiplerinin yanında oldukları gibi.

ARAMA KURTARMA ÇALIŞMALARINA DESTEK OL